Η τέχνη του στιλβωτού χρυσώματος έχει τις ρίζες της βαθιά στους αιώνες. Γεννημένη στην Αρχαία Ελλάδα και Αίγυπτο με χαρακτηρηστικά δείγματα τα πορτραίτα Φαγιούμ αλλά και αλλού. Στην Αρχαία Ελλάδα συναντάμε ήδη απο την Ύστερη Εποχή του Χαλκού τα πρώτα χαρακτηριστικά δείγματα στιλβωτού χρυσώματος στους Μακεδονικούς τάφους, όπως στιλβωτά με φύλλα χρυσού στολίδια , κοσμήματα, αγγεία κ.λ.π. Δημοσίευση σε συνέδριο αρχαιολογικής και ιστορικής φύσεως φέρνει στο φως την ανακάλυψη χρυσού στιλβωτού Βασιλικού Θρόνου στον Μακεδονικό Τάφο της δεύτερης γυναίκας του Φίλιππου Β΄. Υπάρχουν, παρ’ όλα αυτά, αρκετές ενδείξεις ότι η τέχνη του στιλβώματος εφαρμοζόταν ήδη από την Εποχή του Μυκηναϊκού πολιτισμού (Πρώιμη Εποχή του Χαλκού) και πιθανώς και απο την Εποχή του Μινωικού πολιτισμού (3000 π.Χ.). Στη συνέχεια μεταφέρεται στο Βυζάντιο, όπου η Βυζαντινή Τέχνη και ειδικότερα η αγιογραφία έχει να μας επιδείξει πλήθος σημαντικών στιλβωτών φορητών Εικόνων καθώς και ξυλόγλυπτων Εικονοστασίων και άλλων εκκλησιαστικών έργων , και αναβιώνει μέσα από τους αιώνες έως και τις μέρες μας.
Η λάμψη του χρυσού αποτελεί , αδιαμφισβήτητα, ανά τους αιώνες οικουμενικό σύμβολο της Δόξας και του Μεγαλείου του Θεού. Η τεχνική του στιλβώματος έχει την ιδιότητα, λόγω της τέλειας εφαρμογής στο ξύλο και της άψογης λείανσης του πολυτιμότερου αυτού μετάλλου που κατορθώνει, να απεικονίζει κατά τον μέγιστο δυνατό βαθμό τον πανάρχαιο αυτό συμβολισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.